Hińczowa Przełęcz rzadko obierana jest jako cel samodzielnej wspinaczki. Śmiało można zaryzykować stwierdzenie, że wprost, z Morskiego Oka robiona jest jedynie zimą i to na ogół w sprzyjających warunkach śniegowych (betony) i to przy okazji wejść na Cubrynę, czy Mięguszowiecki Szczyt. Droga „na wprost” oferuje wówczas bardzo przyjemne wspinanie w twardym, nie rzadko zlodzonym śniegu, w prawdziwie „alpejskiej” scenerii, a w połączeniu z dość długim zejściem przez Galerie Cubryńskie urasta wówczas do rangi „śnieżnego tatrzańskiego klasyku” :-).
1. Droga – Hińczowa Przełęcz wprost, II (latem), zimą bez trudności
2. Sprzęt – kostki, 4-5 ekspresów, pętle
3. Podejście – 1h15min
Czas podejścia z Morskiego Oka do wylotu Żlebu Krygowskiego zależy od panujących warunków śniegowych. Przechodzimy na południowy brzeg Morskiego Oka i mozolnie podchodzimy prawym skrajem Skalnistego Piargu pod wylot Żlebu Krygowskiego, opadający po lewej stronie tzw. „Gruszki” – wyraźnej ostrogi skalnej u podnóża Małego Kotła Mięguszowieckiego (tzw. Mały Bańdzioch).
4. Opis drogi – 3h-3h30min
Z kulminacji piargu wchodzimy w wąskie gardło stromego Żlebu Krygowskiego, za którym osiągamy dolne partie Małego Bańdziocha. Kulminację „Gruszki” zostawiamy po prawej stronie i podchodzimy kierując się mniej więcej w środkowe partie kotła, który ku górze rozdziela się na trzy ramiona. Lewe prowadzi do podstawy północno-wschodniej ściany Mięguszowieckiego Szczytu, a prawe wyprowadza pod spiętrzenie skale Małej Galerii Cubryńskiej. Wchodzimy w środkowe ramię kotła, które ku górze przyjmuje charakter wąskiego żlebu, a potem stromej rynny. W zasadzie od wejścia w rynnę, zwłaszcza przy solidnych i zlodzonych „betonach”, warto się związać i stosować lotną asekurację z pętli i kostek. Maksymalne nastromienie rynny wynosi ok. 500 Rynna wyprowadza na rozległe wypłaszczenie Wielkiej Galerii Cubryńskiej, z której otwierają się wspaniałe widoki na otoczenie Morskiego Oka. Na Hińczową Przełęcz wchodzimy stromym, wąskim żlebem.
5. Zejście – 2h30min
Z Hińczowej Przełęczy schodzimy tą samą drogą na Wielką Galerię Cubryńską, a następnie kierując się lekko w lewo osiągamy jej zachodni kraniec. Dalsza droga zejściowa (na schemacie zaznaczona kolorem zielonym) wiedzie przez stromą i bardzo niebezpieczną przy złych warunkach pogodowych Pośrednią Galerię Cubryńską i dalej trawersem przez Małą Galerię Cubryńską, z krańca której podchodzimy w górę ok. 80 m grzędą skalną wzdłuż górnych partii Żlebu Mnichowego na łagodne stoki poniżej Cubryny. Dalsze zejście kontynuujemy przez Plecy Mnichowe do żółtego szlaku turystycznego wiodącego z przełęczy Szpiglasowej. Zejście kończymy osiągając lewy skraj dolnych partii Żlebu Mnichowego, a następnie taflę Morskiego Oka i schronisko. Opisany wariant zejścia jest dość skomplikowany, a w warunkach załamania pogody i mgły również trudny orientacyjnie. Alternatywę dla niego stanowi zejście oznaczone na schemacie kolorem niebieskim, wiodące granią Turni Zwornikowej (I-II), aż do przełączki za jej szczytem, skąd dwoma zjazdami po ok.50 m każdy osiągamy środowe partie Żlebu Mnichowego. Ze żlebu można łatwo wytrawersować do żółtego szlaku schodzącego ze Szpiglasowej Przełęczy.
Więcej na temat zejścia/zjazdów Żlebem Szulakiewicza po tym linkiem.
6. Uwagi
Z Hińczowej Przełęczy warto wejść (1h15min) zachodnią granią (II-III) na Mięguszowiecki Szczyt Wielki, albo wschodnią granią (I) wspiąć się na pobliską Cubrynę (40 min).
7. Schemat
Hińczowa Przełęcz wprost, II – linia czerwona, zejście przez galerie Cubryńskie (linia zielona), zejście do Żlebu Szulakiewicza (linia niebieska)
8. Zdjęcia
